Aktualności

20. rocznica premiery „Wesela” w reżyserii Jerzego Grzegorzewskiego

30 stycznia 2000 roku w Teatrze Narodowym odbyła się premiera Wesela w inscenizacji Jerzego Grzegorzewskiego. Wesele napisane było i wystawione na granicy stuleci – mówił przed premierą reżyser. – Dzisiaj powstała podobna sytuacja. W naturalny sposób odradzają się myśli, z jednej strony o dekadencji, z drugiej – o początku czegoś nowego”. Rok 2000 w ostatniej przejmującej scenie przedstawienia zapisywał kredą nad drzwiami Pan Młody grany przez Wojciecha Malajkata.










Na zdjęciu: Ewa Konstancja Bułhak (Panna Młoda), Zbigniew Zamachowski (Poeta), Wojciech Malajkat (Pan Młody) w Weselu Stanisława Wyspiańskiego w reżyserii Jerzego Grzegorzewskiego. Premiera w Teatrze Narodowym 30 stycznia 2000. Fot. Wojciech Plewiński / Archiwum Artystyczne Teatru Narodowego

„Co … znaczy dziś Wesele? Co z niego zostało poza wspaniałą poezją i w porządku nieliterackim z przyjemnością obcowania z pięknym teatrem Jerzego Grzegorzewskiego? Czy wciąż jest to dla nas jakiś znak?”¹ – pytał Piotr Gruszczyński.

Wesele napisane było i wystawione na granicy stuleci. Dzisiaj powstała podobna sytuacja i ulegając magii cyfr, uważam to za znaczące. W naturalny sposób odradzają się myśli, z jednej strony o dekadencji, z drugiej – o początku czegoś nowego. Czytając dziś sztukę Wyspiańskiego, odnosi się wrażenie podobnego rozłożenia energii, wraca się do starych nieszczęść, okazuje się, że wciąż nas gnębią. To są stałe depresje, towarzyszące naszemu krajowi przez sto lat”² – mówił przed premierą reżyser i ówczesny dyrektor Teatru Narodowego Jerzy Grzegorzewski.

U podstaw jego dyrekcji legły dwa postanowienia. W ramach pierwszego Teatr Narodowy miał się stać Domem Wyspiańskiego, czyli miejscem, w którym obowiązuje miara wyznaczona przez wybitnego modernistycznego dramatopisarza. Drugie dotyczyło zasady konstruowania zespołu, która polegała na poszukiwaniu kanonu obsady Wesela Stanisława Wyspiańskiego. Zdaniem krytyki, ten zamiar powiódł się: „Aktorzy narodowej sceny są w stanie obsadzić i zagrać Wesele. Właściwie nie ma w tym przedstawieniu nietrafionych ról”³ –  komplementował Jacek Wakar.










Na zdjęciu: scena zbiorowa, na pierwszym planie – Arkadiusz Janiczek (Jasiek) w Weselu Stanisława Wyspiańskiego w reżyserii Jerzego Grzegorzewskiego. Premiera w Teatrze Narodowym 30 stycznia 2000. Fot. Wojciech Plewiński / Archiwum Artystyczne Teatru Narodowego

Rafał Węgrzyniak zwrócił uwagę na wydobycie przez reżysera jednego muzycznego wątku. „Grzegorzewski […] uczynił […] ukryty przez Wyspiańskiego za sceną krąg tupotających tancerzy, którzy kręcą się w zbitej masie w takt jakiejś ginącej we wrzawie melodii – najważniejszym motywem spektaklu. Taneczny krąg wysuwa się wielokrotnie zza kulis na środek sceny, po czym siłą bezwładu cofa z powrotem, ale nadaje całemu przedstawieniu rytm i dynamikę. Jest metaforą zbiorowości złączonej silnymi więzami, znajdującej się w stanie rozbudzenia i euforii. W końcu staje się jednak figurą tańca śmierci”. Stał się nią w przejmującym finale przedstawienia, którego premiera odbyła się 30 stycznia 2000 roku. Tę datę – 2000 rok – w ostatniej scenie zapisywał kredą nad drzwiami Pan Młody (Wojciech Malajkat). „Pod weselnikami zapada się podłoga. Widzimy ich do kolan, rozkołysanych, jakby grzęźli w rozległym bagnie albo płynęli tratwą. Nieszczęsny depozytariusz złotego rogu, zgoniony, spity, ogłupiały Jasiek (Arkadiusz Janiczek) skoczy między nich – i niewidoczna barka, jakby dociążona ponad punkt krytyczny, pogrąży się pod scenę, zostawiając na powierzchni słomianego anioła śmierci i girlandy skrzypcowych dźwięków” – relacjonował Jacek Sieradzki.

„Myślę, że przede wszystkim Wesele jest dziś dla nas nadzieją, odkryciem, że duch się w każdym poniewiera, że jeszcze potrafimy śnić wielkie sny. A naszą sprawą wspólną stała się obrona przed pospolitością i, paradoksalnie, posiadanie wspólnej sprawy. […] To Wesele jest przedstawieniem o odczarowaniu, o gwałtownym pozbawieniu się złudzenia, że klęski, jakie ponosimy zawinione są przez okoliczności zewnętrzne. Te klęski, te przegrane są w nas i na zawsze w nas pozostaną. Dlatego będziemy przegrywać, w pojedynkę i zbiorowo” – podsumowywał Piotr Gruszczyński.





Stanisław Wyspiański, Wesele, reżyseria i scenografia: Jerzy Grzegorzewski, kostiumy: Barbara Hanicka, muzyka: Stanisław Radwan, światło: Mirosław Poznański. Premiera w Teatrze Narodowym 30 stycznia 2000.



Na zdjęciu: Teresa Budzisz-Krzyżanowska (Gospodyni), Mariusz Benoit (Gospodarz) w Weselu Stanisława Wyspiańskiego w reżyserii Jerzego Grzegorzewskiego. Premiera w Teatrze Narodowym 30 stycznia 2000. Fot. Wojciech Plewiński / Archiwum Artystyczne Teatru Narodowego
¹ Piotr Gruszczyński, Ustrój poetyczności, „Tygodnik Powszechny” 2000, nr 7
² Maryla Zielińska, Polska szopa, „Gazeta Wyborcza” 2000, nr 23
³ Jacek Wakar, Gorzkie zwierciadło, „Życie” 2000, nr 25
Rafał Węgrzyniak, Raz dokoła, „Odra” 2000, nr 5
Jacek Sieradzki, Jacy tacy, „Polityka” 2000, nr 7
Piotr Gruszczyński, op. cit

80. rocznica urodzin Jerzego Grzegorzewskiego →

Dwadzieścia lat od inauguracji Teatru Narodowego po odbudowie →



  • Repertuar marzec – maj 2023

    Premiery – w marcu Alicji Kraina Czarów wg Carrolla, a w maju Komediant Bernharda! Ponadto na trzech scenach Teatru wiele tytułów, w tym Księgi Jakubowe.

  • Oferty promocyjne

    Comiesięczne programy TEATR DLA SENIORÓW, TEATR DLA STUDENTÓW (obecnie w ofercie propozycje od marca do maja) oraz inne aktualne promocje. 

  • 15 kwietnia | ALICJI KRAINA... z tłumaczeniem na PJM

    Spektakl Alicji Kraina Czarów w dniu 15 kwietnia przedstawimy z tłumaczeniem na polski język migowy (PJM). Serdecznie zapraszamy!

  • ZEMSTA NIETOPERZA – odwołane marcowe spektakle

    Z przykrością zawiadamiamy, iż z przyczyn technicznych przedstawienia ZEMSTY NIETOPERZA w dniach 29 i 30 marca zostały odwołane. Teatr zwraca pieniądze za bilety. 

  • Na wyspach pamięci. Rozmowa ze Sławomirem Narlochem

    „To opowieść o pamięci i fascynującej rzeczywistości pełnej zagadek i paradoksów. Tu i teraz – dziś jest czas na Alicji Krainę Czarów” – mówi Sławomir Narloch, reżyser spektaklu. 

  • MUZYKA TO CZAS

    Przedstawiamy muzyczną zapowiedź Alicji Krainy Czarów! W roli Szalonego Kapelusznika – Paweł Paprocki. 

  • Wskazówki zegara | premiera ALICJI...

    Czy można pamiętać do przodu? Odwrócić czas? Zatrzymać wspomnienia? Alicji Kraina Czarów wg Lewisa Carrolla w reżyserii Sławomira Narlocha.

  • Piotr Cieplak z Nagrodą im. Tadeusza Żeleńskiego-Boya

    Piotr Cieplak został wyróżniony Nagrodą im. Tadeusza Żeleńskiego-Boya za wybitne osiągnięcia w sztuce reżyserskiej, ze szczególnym uwzględnieniem spektakli realizowanych w Teatrze Narodowym.

  • Jan Englert – jubileusz 45-lecia pracy reżyserskiej

    Jan Englert po raz pierwszy reżyserował w 1978 roku. Jego najnowszą pracą reżyserską jest zrealizowany w Teatrze Narodowym Mizantrop Molière’a. 

  • Vouchery do Teatru Narodowego

    Długoterminowe vouchery do Teatru Narodowego to doskonały podarunek. Są dostępne online oraz w kasach Teatru. 

  • MIZANTROP – recenzje po premierze

    Po premierze Mizantropa Molière’a w reżyserii Jana Englerta – przedstawiamy wybór recenzji. 

  • Niejednoznaczność | Molière w Narodowym

    Pytania o nasz stosunek do świata i postawę wobec innych, o egoizm i empatię – premiera Mizantropa Molière’a odbyła się 10 grudnia na scenie Studio. 

  • Szlachetność i profity. Rozmowa z Janem Englertem

    „Rozkrok między szlachetnością a interesownością, pychą a skromnością – to jest najciekawsze” – mówi Jan Englert, reżyser Mizantropa

  • KSIĘGI JAKUBOWE – wybór recenzji

    Przedstawiamy fragmenty recenzji, które ukazały się po premierze Ksiąg Jakubowych Olgi Tokarczuk w reżyserii Michała Zadary.

  • My z nich | rozmowa z Michałem Zadarą

    „My, współcześni Polacy, jesteśmy spadkobiercami bardzo różnych tradycji, narodowości, praktyk” – mówi Michał Zadara, reżyser Ksiąg Jakubowych.

  • Dziedzictwo | premiera KSIĄG JAKUBOWYCH

    Nasi przodkowie, tożsamość i przyszłość – Księgi Jakubowe Olgi Tokarczuk w inscenizacji Michała Zadary.

  • DEKALOG – recenzje po premierze

    Przedstawiamy wybór recenzji po premierze Dekalogu Kieślowskiego / Piesiewicza w reżyserii Wojciecha Farugi.  

  • Rozmowa z Wojciechem Farugą o DEKALOGU

    „Wydaje mi się, że rozważania: co jest dobre, co złe, co trzeba, a czego nie wolno, są teraz, kiedy ten świat po raz kolejny nam się wymknął, wyjątkowo ważne” – mówi reżyser Dekalogu.

  • Po pierwsze człowiek | premiera DEKALOGU

    Wojciech Faruga sięgnął po ikoniczne dzieło polskiego filmu, przemyślane na nowo po ponad trzech dekadach. 

  • Warszawska Nagroda Edukacji Kulturalnej

    Z radością informujemy, że zrealizowany przez nas program dla szkół KLASA TN zdobył III nagrodę 13. edycji Warszawskiej Nagrody Edukacji Kulturalnej.

  • Solidarni z Ukrainą | Солідарні з Україною

    Zespół Teatru Narodowego solidaryzuje się z Ukraińcami, walczącymi o niepodległość swojej ojczyzny. 

  • TEATR MÓJ WIDZĘ... – rozmowy z aktorkami i aktorami

    Kinga Ilgner rozmawia z: Anną Seniuk, Małgorzatą Kożuchowską, Gabrielą Muskałą, Janem Englertem, Jerzym Radziwiłowiczem, Marcinem Hycnarem. Partnerem cyklu jest Teatr Narodowy.

  • DEJMEK Raszewskiej z nagrodą PTBT!

    Wydana przez Teatr Narodowy książka Dejmek Magdaleny Raszewskiej otrzymała nagrodę Polskiego Towarzystwa Badań Teatralnych. 

  • Cykl AKTORZY/SENIORZY

    Teatr Narodowy jest partnerem internetowego projektu Leny Frankiewicz, filmowego cyklu, na który składają się rozmowy o teatrze z seniorkami i seniorami zawodu aktorskiego.

  • Cykl POECI POLSCY online #kulturabezbarier

    Polska poezja w interpretacji Aktorów Teatru Narodowego – artystyczno-edukacyjny cykl POECI POLSCY #kulturabezbarier.

  • WYKŁADY OTWARTE online (materiały audio)

    Wykłady Teatru Narodowego online dotyczące badań nad twórczością wielkich osobowości polskiej kultury.

  • Przedstawienia Teatru Narodowego online

    Spektakle Teatru Narodowego zrealizowane w Teatrze Telewizji – wybór ze zbiorów Ninateka.pl oraz Vod.TVP. 

  • Teatr Narodowy w Google Cultural Institute

    Wystawę o burzliwych dziejach Narodowej Sceny można oglądać w sieci! Zapraszamy do odwiedzenia Google Cultural Institute.

Korzystając z serwisu internetowego Teatru Narodowego akceptujesz zasady Polityki prywatności oraz wyrażasz zgodę na używanie plików cookie. Plik cookie możesz zablokować za pomocą opcji dostępnych w przeglądarce internetowej. Aby dowiedzieć się więcej na temat cookie, kliknij tutaj