Ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Warszawie (1955) i całe swoje życie zawodowe związała ze scenami stołecznymi.

W Teatrze Narodowym zagrała Katarzynę w Matce Courage i jej dzieciach Brechta (1962), Julię w Wilkach w nocy Rittnera (1962), Marysię w Słowie o Jakubie Szeli Jasieńskiego (1962), Marysię w Moście Szaniawskiego (1963), Marię w Lekkomyślnej siostrze Perzyńskiego (1963), Klarę w Ślubach panieńskich Fredry (1963), Duniaszę w Wiśniowym sadzie Czechowa (1964), Dorotę w Uciekła mi przepióreczka… Żeromskiego (1964), Matronę w Mątwie Witkiewicza (1966).

Wojciech Natanson pisał o jej roli po premierze Ślubów panieńskich: „Dużą sumę wiedzy aktorskiej, inteligentnie użytej techniki, daje Katarzyna Łaniewska jako Klara. […] Zachwyca szermierką słowną, która każde przypuszczać, że przed tą młodą aktorką staje otworem także repertuar Molierowski*”.

Na zdjęciu: Katarzyna Łaniewska jako Klara i Józef Łotysz w roli Albina w Ślubach panieńskich Aleksandra Fredry w reżyserii Stefanii Domańskiej. Premiera w Teatrze Narodowym 6 listopada 1963. Fot. Franciszek Myszkowski / Archiwum Artystyczne Teatru Narodowego

* Wojciech Natanson, „Fotogeniczność Ślubów”, „Teatr” 1964, nr 1