Jako aktor uważany był za kontynuatora tradycji Kazimierza Junoszy-Stępowskiego, do którego sam też odwoływał się chętnie. O jego roli w Brytanniku pisała Leonia Jabłonkówna: „interpretacja opiera się tu na drobiazgowej i przenikliwej analizie psychologicznej, ujętej jednak w karby nowoczesnego stylu gry. Sugestywność i konkretność przekazywanego wizerunku, autentyzm i prawidłowość procesu psychicznego, przychwyconego niejako «in statu nascendi», osiągnięto tu … poprzez wyostrzoną wrażliwość, intuicję i jasnowidztwo diagnosty, zafascynowanego wizją pewnego przypadku klinicznego”. „Gogolewski … przejrzał Nerona, podpatrzył jak na rentgenowskiej kliszy wszystkie tajemnice jego organizmu i przekazuje je z jakąś drapieżną pasją odkrywcy”.

Dystans do odgrywanych przezeń postaci, charakterystyczny był też dla jego drugiego okresu w Teatrze Narodowym. Wspólny tym postaciom był również dystans do świata, w którym działają, ich dyskretna wyniosłość, wystudiowane i świadomie modulowane zachowania podszyte ironią. Gogolewski znakomicie odnalazł się teraz w roli Laurentego z Na czworakach Tadeusza Różewicza, a także w postaciach gombrowiczowskich: zaskakująco starego Szarma w Operetce Jerzego Grzegorzewskiego, czy też Wuja Konstantego – Króla Ignacego – Hrabiego Himalaj w Błądzeniu Jerzego Jarockiego. Drugi typ tworzonych przez niego w tym okresie figur stanowili osamotnieni arystokraci, z odległości przeżytych  lat i nabytego doświadczenia obserwujący szaleństwa otoczenia: Eustachy w Ostatnim Tomasza Łubieńskiego, Jan z Gandawy w Ryszardzie II Williama Shakespeare’a, Konrad w Żarze Christophera Hamptona.

Już będąc emerytem wziął udział w jubileuszowym Kordianie Teatru Narodowego (2015, reż. Jana Englerta) jako on sam – Kordian sprzed pięćdziesięciu lat, uosobienie tradycji tej sceny.

Po raz ostatni wyszedł na nią w roku 2021, jednak pamięć o nim pozostanie tu długo.

Artysta zmarł 15 maja. Msza święta pożegnalna odbędzie się 23 maja, o godz. 11:00 w Kościele Środowisk Twórczych na placu Teatralnym w Warszawie. Po mszy nastąpi przejazd do Otwocka, gdzie śp. Ignacy Gogolewski zostanie pochowany w grobie rodzinnym na cmentarzu parafii św. Wincentego a Paulo.