Na scenie Teatru Narodowego zadebiutował rolą Alfreda w Mężu i żonie Fredry w reżyserii Adama Hanuszkiewcza w 1977 roku. Zagrał również w innych przedstawieniach ówczesnego dyrektora: Braciach Karamazow wg Dostojewskiego (Smierdiakow), …i Dekameron wg Boccaccia, Samuelu Zborowskim Słowackiego, Dziadach cz. III Mickiewicza, Trenach wg Kochanowskiego, O poprawie Rzeczpospolitej, Leśmianie, Komedii pasterskiej Morsztyna i Śpiewniku domowym wg Moniuszki. Ponadto w dorobku miał role: Kelnera w Stara kobieta wysiaduje Różewicza w reżyserii Helmuta Kajzara, Horacego w Szkole żon Molière’a w reżyserii Jana Kulczyńskiego, Patroklusa w Troilusie i Kresydzie Shakespeare’a w reżyserii Marka Grzesińskiego, Nieznajomego w Horsztyńskim Słowackiego w reżyserii Ryszarda Peryta.

Po dymisji Adama Hanuszkiewicza odszedł z Teatru Narodowego. Występował w Teatrze Ateneum oraz w innych warszawskich teatrach. W stanie wojennym poza oficjalnym obiegiem współtworzył Teatr Domowy. 

W 1999 roku w czasie dyrekcji Jerzego Grzegorzewskiego ponownie zaangażował się do Teatru Narodowego, gdzie zagrał m.in. w przedstawieniach Kazimierza Dejmka (Lucyper w Dialogus de Passione, Turysta w Requiem dla gospodyni Myśliwskiego), Jerzego Grzegorzewskiego (Dygnitarz-Zdrajca w Ślubie Gombrowicza, Ksiądz w Weselu Wyspiańskiego, Hufnagiel w Operetce Gombrowicza, Tenor Tracki w Śnie nocy letniej Shakespeare’a), Jana Englerta (Grzela w Szkole żon Molière’a, Rafał Lagena w Dożywociu Fredry), Zbigniewa Zamachowskiego (Herakles w Żabach Arystofanesa), Kazimierza Kutza (Dziennikarz w Kartotece Różewicza, Howard Wagner w Śmierci komiwojażera Millera), Tadeusza Bradeckiego (Dr Nakamura w Happy Endzie Brechta i Weilla), Michała Zadary (role w Chłopcach z Placu Broni Molnára).

W 2009 roku opuścił Scenę Narodową dla założonego przez siebie Teatru Kamienica, który prowadził do końca życia.