Mariusz Benoit

W zespole Teatru Narodowego w latach 1997–2001 oraz od 2017 roku. Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi (1974).

Aktor scen warszawskich: Teatru Powszechnego im. Zygmunta Hübnera w Warszawie (1974–1990, 2005–2007, 2012–2017), Teatru Rozmaitości (2001–2005) oraz Teatru Dramatycznego (2009– 2011). Profesor warszawskiej Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza, w latach 1993–1996 pełnił w niej funkcję dziekana Wydziału Aktorskiego.
Współpracował ze scenami warszawskimi: Sceną Prezentacje, Teatrem Kwadrat, Teatrem Ateneum im. Stefana Jaracza, Teatrem Polskim, Teatrem Studio im. Stanisława Ignacego Witkiewicza, Teatrem Montownia, a także z Teatrem Nowym w Łodzi, Teatrem im. Aleksandra Fredry w Gnieźnie oraz z Teatrem Polskiego Radia i Teatrem Telewizji Polskiej.

Laureat nagród Kaliskich Spotkań Teatralnych – wyróżnienia za rolę Tartuffe’a w Świętoszku Molière’a w reżyserii Marcela Kochańczyka w Teatrze Powszechnym w Warszawie (1980) oraz Nagrody Specjalnej (zespołowej) przewodniczącego Rady Miejskiej Kalisza za udział w przedstawieniu impresaryjnym Pan Tadeusz Mickiewicza w reżyserii  Jana Englerta (1991). Otrzymał nagrodę za rolę w spektaklu Nikiformy wg Redlińskiego w reżyserii Piotra Cieślaka w Teatrze Powszechnym w Warszawie na 24. Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych we Wrocławiu (1984). Na Opolskich Konfrontacjach Teatralnych został uhonorowany za role w przedstawieniach Rudolfa Zioło przygotowanych w Teatrze Powszechnym w Warszawie: Szarika-Szarikowa w Psim sercu Bułhakowa (1989) oraz Seraskiera Bangi Tefuana w Onych Witkacego (1993). Przedstawienie dyplomowe warszawskiej PWST – Miłość i gniew Osborne’a, pokazywane w Teatrze Powszechnym w Warszawie w reżyserii Mariusza Benoit otrzymało nagrodę zespołową na 13. Festiwalu Szkół Teatralnych w Łodzi (1995).

Aktor został uhonorowany Nagrodami im. Aleksandra Zelwerowicza za role w Teatrze Narodowym – Władzia w Gombrowiczowskim Ślubie w scenicznej interpretacji Jerzego Grzegorzewskiego (1999) oraz Estragona w Czekając na Godota Becketta w reżyserii Piotra Cieplaka (2024). W Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej w Warszawie otrzymał nagrodę za rolę Adama w Ciałopaleniu Bukowskiego w reżyserii Władysława Kowalskiego w Teatrze Powszechnym w Warszawie (1997). Został wyróżniony Złotym Mikrofonem, nagrodą Polskiego Radia (2003), a także nagrodą za rolę Narratora w słuchowisku Gdzie jest ten tani kupiec? Bykowskiej-Salczyńskiej w reżyserii Waldemara Modestowicza na 6. Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej „Dwa Teatry” w Sopocie (2006) oraz Wielkim Splendorem, nagrodą Polskiego Radia za wybitne kreacje aktorskie w słuchowiskach (2006).

Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi (1988), odznaką Zasłużony Działacz Kultury (1996), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2011), Srebrnym Medalem Zasłużony Kulturze – Gloria Artis (2015).

Role w Teatrze Narodowym:

MAKROT, Noc listopadowa. Sceny dramatyczne, Stanisław Wyspiański, reż. Jerzy Grzegorzewski, 1997
SERRA, PENNA VELEZ, Saragossa, Tadeusz Bradecki (na motywach życia i powieści Jana Potockiego), reż. Tadeusz Bradecki, 1998    
WŁADZIO (PRZYJACIEL I DWORZANIN), Ślub, Witold Gombrowicz, reż. Jerzy Grzegorzewski, 1998
KINOFALOS – TENOR, Halka Spinoza albo Opera utracona albo Żal za uciekającym bezpowrotnie życiem, Jerzy Grzegorzewski, reż. Jerzy Grzegorzewski, 1998
DZIAD, Sędziowie, Stanisław Wyspiański, reż. Jerzy Grzegorzewski, 1999
LEOPOLD BLOOM, Nowe Bloomusalem, na podstawie XV epizodu Ulissesa Jamesa Joyce’a, reż. Jerzy Grzegorzewski, 1999
GOSPODARZ, Wesele, Stanisław Wyspiański, reż. Jerzy Grzegorzewski, 2000
HRABIA HUFNAGIEL, Operetka, Witold Gombrowicz, reż. Jerzy Grzegorzewski, 2000
WIELKI KSIĄŻĘ KONSTANTY, ARES, Noc listopadowa. Sceny dramatyczne (nowa wersja), Stanisław Wyspiański, reż. Jerzy Grzegorzewski, 2000
ŁUKIAN TIMOFIEJEWICZ LEBIEDIEW (do 31 sierpnia 2017 gościnnie), Idiota, Fiodor Dostojewski, reż. Paweł Miśkiewicz, 2017
CHEFEC – KREWNY RODZINY TEJGALACHÓW I ICH SUBLOKATOR, Nikt (prapremiera polska), Hanoch Levin, reż. Artur Tyszkiewicz, 2017
WIDMO, Ułani, Jarosław Marek Rymkiewicz, reż. Piotr Cieplak, 2018
ARIEL / KALIBAN, BURZA Williama Szekspira, reż. Paweł Miśkiewicz, 2018
DWUKROPEK, WUJ SUSŁOWA, Letnicy, Maksim Gorki, reż. Maciej Prus, 2019
DZIAD, Woyzeck, Georg Büchner, reż. Piotr Cieplak, 2020
IWAN CZEBUTYKIN, LEKARZ WOJSKOWY, Trzy siostry, Anton Czechow, reż. Jan Englert, 2021
SIR ANDRZEJ, Wieczór Trzech Króli albo Co chcecie, William Shakespeare, reż. Piotr Cieplak, 2021
ESTRAGON, Czekając na Godota, Samuel Beckett, reż. Piotr Cieplak, 2023
DOKTOR OYERMAH, Inne rozkosze, Jerzy Pilch, reż. Jacek Głomb, 2024