„Nekrošius. Początek” Audronisa Liugi
Projekcja filmu biograficznego o Eimuntasie Nekrošiusie autorstwa Audronisa Liugi
Projekcja nowego (premiera w marcu br.) filmu biograficznego autorstwa Audronisa Liugi z napisami polskimi (70 minut). Po projekcji odbędzie się rozmowa z reżyserem.
◊ Audronis Liuga o filmie:
Teatr Młodzieży (Jaunimo teatras) stał się pierwszym domem twórczym Eimuntasa Nekrošiusa. Reżyser debiutował tutaj w 1977 roku przedstawieniem Smak miodu (Medaus skonis). Później stworzył spektakle Kotka za drzwiami (Katė už durų), Kwadrat (Kvadratas), Pirosmani, Pirosmani... (Pirosmani, Pirosmani...), Miłość i śmierć w Weronie (Meilė ir mirtis Veronoje), Dzień dłuższy niż stulecie (Ilga kaip šimtmečiai diena), Wujaszek Wania (Dėdė Vania), Nos (Nosis). Ukształtowały one fenomen ‘teatru Eimuntasa Nekrošiusa’ i zmieniły świat teatralny.
Narodzinom teatru Nekrošiusa towarzyszyli: jego pierwsza nauczycielka oraz starsza reżyser Teatru Młodzieży, Dalia Tamulevičiūtė, dramaturg Saulius Šaltenis, scenografowie Adomas Jacovskis i Nadežda Gultiajeva, kompozytorzy Faustas Latėnas, Kęstutis Antanėlis. A także widzowie, czekający przez długie godziny, a czasem i nocami przy kasach biletowych, oglądający wielokrotnie te same spektakle. Chodzili do Młodzieżówki niczym do kościoła...
Esej dokumentalny Nekrošius. Początek to stworzona ze zdjęć i materiałów filmowych impresja na temat tego teatru. Wpatrując się w obrazy zatrzymane przez fotografów Stanislovasa Kairysa i Andriusa Zavadskisa oraz operatora Donatasa Buklysa, możemy odnaleźć chwile ‘utraconego czasu’ spektakli Nekrošiusa. Teatr ów w swoich początkach wydawał się prawdziwszy od otaczającej go rzeczywistości. To utopijny wysiłek – ożywić te chwile.
Inaczej niż pozostałe sztuki teatr trwa tylko w pamięci. Indywidualna pamięć w jakiś sposób odnajduje ‘utracony czas’. Zwłaszcza w przypadku teatru, który stał się inicjacją w jego świat – takie były dla mnie spektakle Eimuntasa Nekrošiusa oglądane w Teatrze Młodzieży.
Pamięci tamtego teatru.
Audronis Liuga
◊ Nekrošius. Początek
Esej dokumentalny
reżyseria: Audronis Liuga
montaż: Kostas Radlinskas, Eimantas Belickas
muzyka: Arturas Bumšteinas
W filmie wykorzystano zdjęcia Stanislovasa Kairysa i Andriusa Zavadskisa, fragmenty filmu dokumentalnego Juozasa Javaitisa Niczego innego nie umiem (Nieko kito nemoku, LRT, 1988), fragmenty z zarejestrowanych przez LRT spektakli Teatru Młodzieży (Jaunimo teatras) Kwadrat, Pirosmani, Pirosmani... i Wujaszek Wania oraz prób do spektaklu Miłość i śmierć w Weronie na litewskim Międzynarodowym Festiwalu Teatrów LIFE (operator: Donatas Buklys). Wszystkie materiały wizualne pochodzą z archiwów LTR.
W ścieżce dźwiękowej wykorzystano Hör Ich Das Liedchen Klingen Roberta Schumanna Dichterliebe, op. 48.
wykonanie: solista opery Kostas Smoriginas
akompaniament: Birutė Asevičiūtė
czas trwania: 70 min
premiera: 10 marca 2022
Wieczór zorganizowany we współpracy z Ambasadą Republiki Litewskiej w RP i Litewskim Instytutem Kultury.