W pierwszym odcinku podcastu Teresa Drozda spotyka się z MAŁGORZATĄ KOŻUCHOWSKĄ i PAWŁEM BRZESZCZEM, którzy opowiadają o... wyrastaniu skrzydeł na scenie, teatralnych lotach, pasji, ważnych spotkaniach i pracy nad spektaklem Dekalog→. Dowiemy się, co zdarzyło się na ulicy Szerokiej w Toruniu i po co wchodzi się po drabinie!

„Cały czas chcę, żeby ten zawód był pasją. Uważam, że bez pasji ten zawód jest męką – mówi Małgorzata Kożuchowska. – To, co dostajemy, tak po ludzku, od tego zawodu, to wieczne poszukiwanie prawdy o człowieku i o świecie, takie dobijanie się, ‘dodrapywanie’ do tej prawdy”. „Szukam przede wszystkim, tak jak każdy aktor, autentyczności – przyznaje Paweł Brzeszcz. – Wydawało mi się, że przy tym wszystkim ja jednak jestem staroświecki, ale użyłem środków, które są współczesne i nagle zrobiło mi się to bliskie”.

W drugim odcinku podcastu Teresa Drozda rozmawia z BEATĄ ŚCIBAKÓWNĄ I JUSTYNĄ KOWALSKĄ o ekscytującej niewiedzy, scenicznych wpadkach, wyjątkowości pierwszych prób i pracy nad Mizantropem→. Dowiemy się, czym jest aktorska intuicja i dlaczego to dobrze, kiedy coś idzie nie tak.

„Pracujemy na emocjach, na nerwie, na tym, że nasze przekaźniki są gdzieś bardzo na wierzchu – mówi Beata Ścibakówna. – Ja bardzo lubię pierwszą próbę stolikową. Zaznaczam wtedy swoje pierwsze myśli. Potem praca nad rolą przebiega w różny sposób, różne ma zakręty. Ale bardzo często zdarza się, że wracam do tych pierwszych zapisanych rzeczy – i wtedy to się sprawdza. To mi się po prostu zawsze sprawdza”.
„Myślę sobie, że dla mnie teatr i aktorstwo to jest przede wszystkim odpowiedzialność za to, co robimy, za to, co komuś proponujemy, za to, w jaki sposób to powstaje – podkreśla Justyna Kowalska. – Jest to odpowiedzialność za siebie, odpowiedzialność za partnera i czułość”.

W trzecim odcinku podcastu Teresa Drozda rozmawia z DANUTĄ STENKĄ I ZUZANNĄ SAPORZNIKOW. Aktorki w Sonacie jesiennej→ Bergmana w reżyserii Grzegorza Wiśniewskiego tworzą naprawdę mocny duet! Jak wspominają współpracę nad tym spektaklem? Co jest dla nich istotą aktorstwa? Które teatralne spotkania dały im najwięcej? Dowiemy się: czym są stres, aktorskie porozumienie i jak to jest, kiedy role nie mogą „się zatrzymać”.

„Moje życie w tym zawodzie polega na permanentnym: »Nie wiem« – mówi Danuta Stenka. – Podparte jest »nie wiem«. Znak zapytania jest motorem poszukiwań i to jest fantastyczne. Wszystko jest właściwie do odkrycia. Zawsze można udać się w rejony, o istnieniu których nie ma się pojęcia. Poza tym teatr to spotkanie dwójki ludzi”.
„Ja bym po prostu chciała uprawiać aktorski teatr – podkreśla Zuzanna Saporznikow. – Życzyłabym sobie spektaklu, który jest mi nieobojętny, który mnie wypełnia, który mnie kosztuje artystycznie, który daje mi takie spotkania, takie loty… jak Sonata”.

Teresa Drozda spotyka się z ANNĄ SENIUK I EWĄ KONSTANCJĄ BUŁHAK, które mają szczególną teatralną więź! Posłuchajcie czwartego odcinka podcastu, by dowiedzieć się: dlaczego nie chcą być aktorkami, które wszystko wiedzą, kto kogo nazywa Mychuliną, komu potrzebne są buty do zbudowania postaci i jaką rolę w zawodzie aktorki odgrywa poczucie humoru. Posłuchamy o znaczeniu rzemiosła i mistrzostwa, miłości do aktorów i o pracy w szkole teatralnej.

„Pokora to jest słowo klucz, którego nauczyłam się w szkole teatralnej – mówi Anna Seniuk. – Każda premiera jest wyzwaniem i od nowa trzeba, od zera! I w każdej roli musimy wiedzieć, co chcielibyśmy światu powiedzieć”.
„Pracujemy na spektakl, nie na siebie – podkreśla Ewa Konstancja Bułhak. – Ja zawsze chciałam, żeby rozmowa z widzem była jak najbardziej poważna. A zawód, który przyszło mi dziś uprawiać, jest spełnieniem marzenia. Czego chcieć więcej? Robię w życiu to, co kocham”.