Skóra węża
Artur Urbański reżyseruje własny dramat, w którym sięgnął po berliński epizod życia wielkiego polskiego reżysera.
Rok 1955. Do teatru Bertolta Brechta trafia stażysta z Polski, reżyser Konrad Swinarski. Młody artysta asystuje mistrzowi o światowej sławie, ale też staje się świadkiem konfliktu bliskich Brechtowi kobiet – współpracowniczek: dawnej kochanki Ruth Berlau i żony Heleny Weigel. Widzi ich walkę o uwagę, o schedę, o pamięć.
reżyseria, scenografia, światło: Artur Urbański
kostiumy: Magdalena Maciejewska
muzyka: Szymon Nidzworski
choreografia: Tobiasz Sebastian Berg
projekcje wideo: Natalia Spychała
Występują
-
Beata Fudalej
Ruth Berlau
-
Aleksandra Justa
Helene Weigel
-
Anna Ułas
Käthe Reichel; Dziewczynka
-
Joanna Kwiatkowska-Zduń
Käthe Reichel; Dziewczynka
-
Magdalena Warzecha
Elisabeth Hauptmann; Dziewczynka
-
Monika Dryl
Maria Eich; Dziewczynka
-
Joanna Gryga
Isot Kilian; Dziewczynka
-
Kacper Matula
Stefan Brecht
-
Paweł Głowaty
Konrad Swinarski (gościnnie)
-
Jacek Mikołajczak
Lekarz; Aktor
-
Waldemar Kownacki
Papież; Aktor
-
Arkadiusz Janiczek
Minister; Aktor
-
Paweł Tołwiński
Sekretarz; Diakon; Asystent; Pacjent; Aktor
-
Marek Barbasiewicz
Gerhard Thieme
Realizatorzy:
- asystent reżysera: Maciej Białoruski
- realizatorzy światła: Łukasz Obuch-Woszczatyński, Tomasz Księżak
- realizatorzy dźwięku: Marcin Kotwa, Maciej Rybicki
- realizatorzy wideo: Mariusz Chałubek, Paweł Woźniak
- inspicjent: Adam Borkowski
- suflerka: Anna Leszczyńska
.
