Aktualności

Recenzje „Pikniku pod Wiszącą Skałą”

Nowa adaptacja sceniczna powieści Joan Lindsay Piknik pod Wiszącą Skałą w reżyserii Leny Frankiewicz – przedstawiamy opinie krytyków i teatralnych blogerów:

Michalina Łabacz (Miranda). Fot. Magda Hueckel
Michalina Łabacz (Miranda) w Pikniku pod Wiszącą Skałą wg Lindsay w reż. Leny Frankiewicz. Fot. Magda Hueckel

„Zaczyna się od zachwycającego i tajemniczego obrazu: we wnętrzu przepołowionej kuli zajmującej cały horyzont sceny w przymglonym świetle, rozproszonym projekcją lekko migocących plam i poświatą, unosi się bezwładne ciało dziewczyny. To Miranda (Michalina Łabacz), duchowa przewodniczka pensjonarek. Unosi się w powietrzu wbrew prawom fizyki, przykuwa uwagę. Takich świetlistych obrazów jest więcej, choć nie tyle tajemnica, ile okrucieństwo białego człowieka okaże się tematem spektaklu. […] ... sceny w salonie państwa Fitzhubertów (w których króluje Gabriela Muskała) czy też w gronie panien z pensji zimnej pani Appleyard (Ewa Wiśniewska) i uczuciowej Madmoiselle (Małgorzata Kożuchowska) mają siłę przyciągania, tak jak relacja o tajemniczym zniknięciu kilku panien i nauczycielki podczas pikniku. Najdotkliwiej jednak uderzają fragmenty przedstawienia, w których dochodzi do przemocy i prześladowań motywowanych wyższością moralną i kulturową – pani Fitzhubert zastanawia się, czy Aborygeni są ludźmi, a czarnoskóra uczennica Sara (Ifi Ude na zmianę z Bonnie Sucharską) doznaje brutalnych upokorzeń. Nie chodzi jedynie o rasowe niechęci, ale i uprzedmiotowienie kobiet w okowach patriarchalnego systemu” – pisze Tomasz Miłkowski na stronie Międzynarodowego Stowarzyszenia Krytyków Teatralnych AICT Polska. Czytaj więcej →

 „O celu i działaniu kolonialnego imperializmu opowiada w Pikniku syn typowego przedsiębiorcy kolonialnego Albert Fitzhubert (Oskar Hamerski), chwalący się z dumą, jak pomnożył liczbę kopalń, które odziedziczył po ojcu. To wokół takiego przemysłu powstają wszędzie miasta, zabierające tubylcom przestrzeń do życia w takim samym stopniu jak kopalnie czy wielkie plantacje i pastwiska. To w takich miastach powstają szkoły i pensje dla dziewcząt, jak ta, którą oglądamy na scenie w całej wiktoriańskiej surowości – świat przedstawiony roku 1900, ściśle walentynki 14 lutego i kilka dni potem. Głośnymi akcentami odzywa się w przedstawieniu tonacja postkolonialna” – odnotowuje Andrzej Dąbrówka w portalu Teatrologia.info. Czytaj więcej →

Scena zbiorowa. Fot. Magda Hueckel
Scena zbiorowa w Pikniku pod Wiszącą Skałą wg Lindsay w reż. Leny Frankiewicz. Fot. Magda Hueckel

Piknik pod Wiszącą Skałą w Teatrze Narodowym w Warszawie wszystko zawdzięcza Katarzynie Borkowskiej. Znakomita scenograf zbudowała dekoracje, jakich narodowa scena dawno nie widziała, zaprojektowała pulsujące mgławicowe światła oraz sugestywne idealnie złączone z bohaterkami kostiumy. […] Wisząca Skała to w Narodowym ogromny lej zasysający rzeczywistość, oko cyklonu, gdzie kotłują się i kłębią zmieniające kolory światła. Dziewczyny z pensji pani Appleyard noszą jasne zwiewne sukienki, pozornie takie same, a jednak charakteryzujące każdą z osobna zupełnie inaczej. Do tego cała maszyneria sceny, wszystkie zapadnie, z który korzysta się w spektaklu hojnie, ale z sensem. […] Są świetnie skomponowane sekwencje, jest taniec i ruch, a przede wszystkim frapujące obrazy. Jednego Piknikowi pod Wiszącą Skałą nie można odmówić – inscenizacja Leny Frankiewicz wygląda, i to imponująco”– stwierdza Jacek Wakar w Dzienniku Teatralnym. Czytaj więcej →

Marta Wągrocka (Marion), Justyna Kowalska (Blanche), Katarzyna Pośpiech (Rosamunda), Michalina Łabacz (Miranda), Anna Bieżyńska (Lily), Zuzanna Saporznikow (Irma), Paulina Szostak (Edyta). Fot. Magda Hueckel
Marta Wągrocka (Marion), Justyna Kowalska (Blanche), Katarzyna Pośpiech (Rosamunda), Michalina Łabacz (Miranda), Anna Bieżyńska (Lily), Zuzanna Saporznikow (Irma), Paulina Szostak (Edyta) w Pikniku pod Wiszącą Skałą wg Lindsay w reż. Leny Frankiewicz. Fot. Magda Hueckel

 „To, co szczególnie zwraca uwagę, to fantastyczna, pomysłowa i oryginalna choreografia (Marta Ziółek) oraz udana scenografia i kostiumy (Katarzyna Borkowska, jednocześnie odpowiedzialna za światła). Wszystko to stwarza niezapomniany nastrój, co przecież musiało stanowić dla współczesnego teatru spore wyzwanie, skoro już blisko pięćdziesiąt lat temu Peter Weir osiągnął w tym zakresie mistrzostwo, posługując się językiem filmu. I tak bohaterki sztuki, dziewczęta z pensji pani Appleyard (w tej roli świetna Ewa Wiśniewska), oczarowują kontrastami – z jednej strony łabędzią gracją ruchu (nasuwającą skojarzenia z filmową wersją Pikniku…), a z drugiej erotyzmem i witalnością, które ledwie skrywają pod śnieżnobiałymi sukienkami i które pragną zamanifestować i uwolnić z ram sztywnych konwenansów. Przede wszystkim autorce adaptacji scenicznej i dramaturgii Małgorzacie Annie Maciejewskiej oraz młodej reżyserce, absolwentce krakowskiej PWST Lenie Frankiewicz, udało się nawiązać w swoim spektaklu do współczesnej sytuacji kobiet w Polsce, uwikłanej w polityczno-religijne struktury – nie jest to może w tych czasach szczególnie odkrywcze porównanie, niemniej frapujące, jeśli mamy z tyłu głowy świadomość, że akcja Pikniku… dzieje się w 1900 r., a my żyjemy w roku 2021. Skłania to jednak do daleko głębszej niż zwykle analizy całej historii. Oto panny uwięzione w narzuconych im rolach społecznych uwalniają swoją podświadomość dzięki zanurzeniu się w świat snu (Epoka Snu zgodna z aborygeńskimi wierzeniami) i konfrontacji z tym, co dzikie i pierwotne – z tym, co próbują stłumić w rdzennych mieszkańcach Australii butni i miałcy kolonizatorzy. […] Symboliczna w tym kontekście jest warstwa muzyczna autorstwa Cezarego Duchnowskiego, świetne efekty elektroniczne, wyraźnie budujące napięcie, oraz etniczny śpiew jednej z bohaterek, Sary (znakomita głosowo Ifi Ude, wymieniająca się w tej roli z Bonnie Sucharską)” – recenzują Maja Baczyńska i Bogna Lewtak-Baczyńska w portalu Presto. Czytaj więcej →

„Oglądając ten spektakl nie da się nie wspomnieć o kostiumach, świetle, muzyce i projekcjach wideo, bo wkomponowują się idealnie w ten sceniczny świat. Są takie jak być powinny. Dopowiadając i wypełniając życie postaci" – zauważa Agnieszka Kobroń na stronie afiszteatralny.pl. Czytaj więcej →

„Spektakl jest piękny wizualnie i znakomicie zagrany, wszak mamy do czynienia z zespołem TN. […] Teorii dotyczących zniknięcia dziewcząt pojawiły się już tysiące – od zjedzenia pensjonariuszek przez dzikie zwierzęta po porwanie je przez UFO. Tutaj – w kończącej spektakl scenie zasugerowane (a raczej dość wprost podane) zostają powody poniekąd ekologiczne, a wątek obecnego przecież mocno w powieści – powiedzmy – żywiołu kobiecości opakowany został w folię zgoła feministyczną.
W sumie – dlaczego nie, można przecież i tak, ale… było w tym finale coś sztucznego, jakaś nuta zagrała fałszywie, może dlatego, że na końcu postawiono kropkę czy nawet wykrzyknik a nie znak zapytania? – zastanawia się Rafał Turowski na swoim blogu. Czytaj więcej →

Scena zbiorowa. Fot. Magda Hueckel
Scena zbiorowa w Pikniku pod Wiszącą Skałą wg Lindsay w reż. Leny Frankiewicz. Fot. Magda Hueckel

„Wielką ozdobą dość tradycyjnej inscenizacji jest pełna rozmachu scenografia i umiejętne wykorzystanie estetyki folk horroru. Wizualnie i narracyjnie najmocniejsze są tu zbiorowe sceny z udziałem młodych aktorek. To one budują nastrój, potęgują niepokój i drażniące poczucie końca pewnego świata” – podsumowuje Przemysław Gulda w instagramowym cyklu „Gulda poleca”. Czytaj więcej →

„Spektakl jest wizualnym arcydziełem – gra scenografią, światłem i dźwiękami, zanurza widza po samą szyję w opowieści pełnej niedopowiedzeń, zmysłowości, seksualności i bardzo autentycznych uczuć” – dzieli się wrażeniami Agnieszka Kledzik w Dzienniku Teatralnym. Czytaj więcej →

Paulina Szostak, Katarzyna Pośpiech, Anna Bieżyńska, Michalina Łabacz, Justyna Kowalska, Marta Wągrocka, Zuzanna Saporznikow, Anna Lobedan, Małgorzata Kożuchowska, Ewa Wiśniewska. Fot. Magda Hueckel
Paulina Szostak, Katarzyna Pośpiech, Anna Bieżyńska, Michalina Łabacz, Justyna Kowalska, Marta Wągrocka, Zuzanna Saporznikow, Anna Lobedan, Małgorzata Kożuchowska, Ewa Wiśniewska w Pikniku pod Wiszącą Skałą wg Lindsay w reż. Leny Frankiewicz. Fot. Magda Hueckel

„W nowej adaptacji powieść Joan Lindsay, znana także z ekranizacji Petera Weira z 1975 r. – o tajemniczym zaginięciu uczennic z australijskiej pensji, po tym jak wybrały się z nauczycielkami na piknik pod malowniczą Wiszącą Skałę – do głosu dochodzą motywy najgłośniej dziś wybrzmiewające w debacie publicznej. Przede wszystkim rasizm i kolonializm – biały człowiek zniewalający, nie tylko w Australii, i cynicznie wykorzystujący, aż do unicestwienia, naturę i rdzennych mieszkańców podbijanych terenów. Ale też mizoginizm. Dwuipółgodzinne przedstawienie momentami nuży dydaktyzmem, jednak – dla równowagi – daje, zwłaszcza aktorkom, szansę na zbudowanie mocnych kreacji (Ewa Wiśniewska jest świetna w roli właścicielki pensji, pani Appleyard, wspaniałe są Michalina Łabacz jako Miranda i Ifi Ude jako Sara). I uwodzi majestatyczną scenografią, grą świateł i kostiumami autorstwa Katarzyny Borkowskiej oraz muzyką Cezarego Duchnowskiego” – ocenia Aneta Kyzioł w „Polityce”, recenzja jest też dostępna w wortalu e-teatr. Czytaj więcej →


„Choreografia, za którą odpowiada Marta Ziółek, zachwyca szczególnie wtedy, gdy występuje Ifi Ude. Na wyróżnienie zasługuje również taniec Sary z Mirandą, w którym każda desynchronizacja wypłoszyłaby magię. Ifi Ude prezentuje widzom świat etnicznych melodii spoza europejskiego kanonu” – zauważa Beata Zwierzyńska w Dzienniku Teatralnym. Czytaj więcej →

Ifi Ude (Sara), Michalina Łabacz (Miranda). Fot. Magda Hueckel
Ifi Ude (Sara), Michalina Łabacz (Miranda) w Pikniku pod Wiszącą Skałą wg Lindsay w reż. Leny Frankiewicz Fot. Magda Hueckel

„[Lena Frankiewicz] lubi zmuszać widza do refleksji. W swojej interpretacji Pikniku pod Wiszącą Skałą sięga do różnych źródeł. Można w niej znaleźć kilka kluczy interpretacyjnych i to stanowi o sile i artyzmie tej adaptacji. Jednym z tych kluczy jest Burza Szekspira. Innym są wierzenia Aborygenów, rdzennych mieszkańców Australii. Jeszcze innym teoria Zygmunta Freuda o marzeniach sennych. Wszystkie są tu ważne. […] Przedstawienie w dużej części ma charakter oniryczny. Słowem często słyszanym ze sceny jest «alcheringa» – czas wiecznego snu. Dla Aborygenów to początek wszystkiego, czas tworzenia świata, do którego mogą się oni przenosić poprzez rytuały. Podczas pikniku, w samo południe upalnego dnia zatrzymują się zegarki. Dziewczęta i nauczycielki zapadają w sen. Godzina 12.00 i groźna tajemnicza Wisząca Skała stają się granicą pomiędzy jawą a marzeniem sennym, pomiędzy życiem a śmiercią, między pierwotnymi instynktami a zniewalającym je gorsetem” – opisuje Marta Chodorska w Warszawa Express. Czytaj więcej →

„Sarę w Teatrze Narodowym zagrała Sibonisiwe Ndlovu-Sucharska, chyba pierwsza czarnoskóra aktorka (obok Ifi Ude, jej zmienniczki), która wystąpiła na tej scenie w rodzimym spektaklu. Czemu tak na mnie patrzysz, widzu z trzeciego rzędu? – pyta więc, patrząc mi prosto w oczy. Czy dlatego, że mam czarną twarz? A może jednak dlatego, że dawno nie widziałeś aktorki, która z taką intensywnością potrafi być na scenie w naprawdę istotnej sprawie? Kim zechcesz być wobec postaci, którą gram? Kim zechcesz być wobec mnie? Czym nam odpowiesz, i po co w ogóle przyszedłeś do teatru?” – rozważa Jacek Kopciński w felietonie „Widok z Koziej” na łamach miesięcznika „Teatr”. Czytaj więcej →





  • SZTUKA ROZMOWY. Podcast Teatru Narodowego

    W pierwszym odcinku Teresa Drozda rozmawia z Małgorzatą Kożuchowską i Pawłem Brzeszczem. Narodowy na fali! Zapraszamy do słuchania!

  • Repertuar wrzesień – listopad

    W listopadzie premiera Opowieści Lasku Wiedeńskiego von Horvátha. Wśród wielu jesiennych tytułów – Dekalog Kieślowskiego i Piesiewicza.

  • TEATR DLA SENIORÓW I STUDENTÓW

    Bilety dla seniorów i studentów w cenie od 30 do 50 zł – wiele propozycji w repertuarach od września do listopada.

  • Jubileusze dyrekcji Teatru Narodowego

    25 lat dyrekcji Krzysztofa Torończyka w odbudowanym Teatrze Narodowym. 20 lat dyrekcji artystycznej Jana Englerta. 

     

  • Wojciech Faruga z Nagrodą im. Konrada Swinarskiego

    Wojciech Faruga za reżyserię Dekalogu został uhonorowany Nagrodą im. Konrada Swinarskiego przyznawaną przez miesięcznik „Teatr”. Serdecznie gratulujemy!

  • W próbach: OPOWIEŚCI LASKU WIEDEŃSKIEGO

    Małgorzata Bogajewska pracuje nad Opowieściami Lasku Wiedeńskiego Ödöna von Horvátha. Premiera przedstawienia – 4 listopada na Scenie przy Wierzbowej. 

  • ŚLUB – pożegnanie z tytułem

    13, 14 i 15 października zapraszamy na ostatnie przedstawienia Ślubu Witolda Gombrowicza w scenicznej interpretacji Eimuntasa Nekrošiusa.

  • Pokazy ŚLUBU w Jaunimo Teatras w Wilnie

    23 i 24 listopada w Jaunimo Teatras w Wilnie pokażemy Ślub Gombrowicza, ostatni spektakl zmarłego w 2018 roku litewskiego wizjonera teatru, Eimuntasa Nekrošiusa. 

  • Premiery sezonu 2023/2024

    Opowieści Lasku Wiedeńskiego, Czekając na Godota, Król Lear, Gra snów, a także Fredro, widowisko z okazji Roku Jubileuszowego Aleksandra Fredry. 

  • Vouchery do Teatru Narodowego

    Długoterminowe vouchery do Teatru Narodowego to doskonały podarunek. Są dostępne online oraz w kasach Teatru. 

  • Program „Klasa w Warszawie. Warszawa z klasą”

    Zapraszamy uczniów warszawskich szkół na spektakle w Teatrze Narodowym w ramach programu „Klasa w Warszawie. Warszawa z klasą”. 

  • Podsumowanie sezonu 2022/2023

    Pięć premier, 396 przedstawień, 75 879 widzek i widzów. Dziękujemy za wspólne spotkania i artystyczne przeżycia! Zapraszamy w nowym sezonie! Przygotowaliśmy już repertuar jesienny.

  • „KLASA TN. Pierwszy dzwonek” – finał projektu

    1 czerwca odbyły się pokazy pracy warsztatowej Buty! Pokazy zwieńczyły 2. edycję projektu edukacyjnego „KLASA TN. Pierwszy dzwonek”. 

  • „Klasa TN. Drugi dzwonek” – finał projektu

    7 czerwca odbyły się pokazy pracy warsztatowej Sceny marzeń! Pokazy zwieńczyły 2. edycję projektu „Klasa TN. Drugi dzwonek”. 

  • KOMEDIANT – recenzje po premierze

    Przedstawiamy wybór recenzji i opinii po premierze Komedianta Thomasa Bernharda w reżyserii Andrzeja Domalika.

  • Gra przeciwieństw | premiera KOMEDIANTA

    Przewrotny dramat Bernharda w reżyserii Andrzeja Domalika. W roli tytułowej – Jerzy Radziwiłowicz, aktor, którego kreacje na teatralnej scenie możemy podziwiać od ponad pięćdziesięciu lat!

  • Tak to już zostanie. Rozmowa z Andrzejem Domalikiem

    „Teatr jest więzieniem, dość beznadziejnym, nie ma co liczyć na złagodzenie kary, tak to już zostanie” – mówi Andrzej Domalik. Pracuje nad Komediantem Bernharda.

  • KOMEDIANT | wideo zapowiedź

    Przed premierą – wideo zapowiedź! Premiera Komedianta Thomasa Bernharda w reżyserii Andrzeja Domalika już 13 maja. W roli tytułowej – Jerzy Radziwiłowicz. 

  • 80. urodziny Jana Englerta

    Jan Englert, dyrektor artystyczny Teatru Narodowego, 11 maja obchodzi 80 urodziny! Z okazji jubileuszu życzymy nieustającej wiary w teatr!

  • 100. przedstawienie KORDIANA

    Kordian – dramat o trudnych polskich wyborach, polskim niebie i polskim piekle. 26 kwietnia spektakl zagramy po raz setny! Z tej okazji przedstawiamy fotorelację zza kulis. 

  • Jan Frycz – 45-lecie pracy artystycznej

    Jan Frycz obchodzi jubileusz 45-lecia pracy artystycznej. Gratulujemy i życzymy wielu kolejnych aktorskich wyzwań i artystycznych spełnień!

  • Gustaw Holoubek | Wielka Improwizacja

    W setną rocznicę urodzin Gustawa Holoubka przedstawiamy Wielką Improwizację w jego wykonaniu. Nagranie pochodzi z premiery Dziadów w reżyserii Kazimierza Dejmka.




  • Jan Englert wspomina Gustawa Holoubka

    W setną rocznicę urodzin Gustawa Holoubka Jan Englert wspomina wybitnego aktora – „Gustaw Holoubek jest autorytetem, punktem odniesienia”.  

  • Gustaw Holoubek w Teatrze Narodowym

    W setną rocznicę urodzin Gustawa Holoubka przypominamy ten rozdział jego bogatej biografii artystycznej, który wiązał się z pracą w Teatrze Narodowym. 

  • Żegnamy Macieja Prusa

    Z wielkim smutkiem żegnamy Macieja Prusa, jednego z najwybitniejszych twórców polskiego teatru. Artysta zmarł 9 kwietnia w wieku 85 lat.

  • 70. urodziny Sławomiry Łozińskiej!

    8 kwietnia Sławomira Łozińska obchodzi 70. urodziny! W tym roku przypada również 50. rocznica debiutu wybitnej aktorki w Teatrze Narodowym. Życzymy kolejnych wspaniałych ról!

  • Aktorki i aktorzy TN z Medalami Gloria Artis

    Małgorzata Kożuchowska, Sławomira Łozińska, Jarosław Gajewski i Arkadiusz Janiczek zostali uhonorowani Medalami Zasłużony Kulturze – Gloria Artis.

  • ALICJI KRAINA CZARÓW – recenzje

    „Wielka imaginacja. Wielka fantazja. Wielka wyobraźnia”, „piękny spektakl” – recenzje po premierze Alicji Krainy Czarów wg Carrolla w reżyserii Sławomira Narlocha. 

  • Na wyspach pamięci. Rozmowa ze Sławomirem Narlochem

    „To opowieść o pamięci i fascynującej rzeczywistości pełnej zagadek i paradoksów. Tu i teraz – dziś jest czas na Alicji Krainę Czarów” – mówi Sławomir Narloch, reżyser spektaklu. 

  • MUZYKA TO CZAS

    Przedstawiamy muzyczną zapowiedź Alicji Krainy Czarów! W roli Szalonego Kapelusznika – Paweł Paprocki. 

  • Wskazówki zegara | premiera ALICJI...

    Czy można pamiętać do przodu? Odwrócić czas? Zatrzymać wspomnienia? Alicji Kraina Czarów wg Lewisa Carrolla w reżyserii Sławomira Narlocha.

  • Piotr Cieplak z Nagrodą im. Tadeusza Żeleńskiego-Boya

    Piotr Cieplak został wyróżniony Nagrodą im. Żeleńskiego-Boya za wybitne osiągnięcia w sztuce reżyserskiej, ze szczególnym uwzględnieniem realizacji w Teatrze Narodowym.

  • Jan Englert – jubileusz 45-lecia pracy reżyserskiej

    Jan Englert po raz pierwszy reżyserował w 1978 roku. Jego najnowszą pracą reżyserską jest zrealizowany w Teatrze Narodowym Mizantrop Molière’a. 

  • MIZANTROP – recenzje po premierze

    Po premierze Mizantropa Molière’a w reżyserii Jana Englerta – przedstawiamy wybór recenzji. 

  • Niejednoznaczność | Molière w Narodowym

    Pytania o nasz stosunek do świata i postawę wobec innych, o egoizm i empatię – premiera Mizantropa Molière’a odbyła się 10 grudnia na scenie Studio. 

  • Szlachetność i profity. Rozmowa z Janem Englertem

    „Rozkrok między szlachetnością a interesownością, pychą a skromnością – to jest najciekawsze” – mówi Jan Englert, reżyser Mizantropa

  • KSIĘGI JAKUBOWE – wybór recenzji

    Przedstawiamy fragmenty recenzji, które ukazały się po premierze Ksiąg Jakubowych Olgi Tokarczuk w reżyserii Michała Zadary.

  • My z nich | rozmowa z Michałem Zadarą

    „My, współcześni Polacy, jesteśmy spadkobiercami bardzo różnych tradycji, narodowości, praktyk” – mówi Michał Zadara, reżyser Ksiąg Jakubowych.

  • Dziedzictwo | premiera KSIĄG JAKUBOWYCH

    Nasi przodkowie, tożsamość i przyszłość – Księgi Jakubowe Olgi Tokarczuk w inscenizacji Michała Zadary.

  • DEKALOG – recenzje po premierze

    Przedstawiamy wybór recenzji po premierze Dekalogu Kieślowskiego i Piesiewicza w reżyserii Wojciecha Farugi.  

  • Rozmowa z Wojciechem Farugą o DEKALOGU

    „Wydaje mi się, że rozważania: co jest dobre, co złe, co trzeba, a czego nie wolno, są teraz, kiedy ten świat po raz kolejny nam się wymknął, wyjątkowo ważne” – mówi reżyser Dekalogu.

  • Po pierwsze człowiek | premiera DEKALOGU

    Wojciech Faruga sięgnął po ikoniczne dzieło polskiego filmu, przemyślane na nowo po ponad trzech dekadach. 

  • Warszawska Nagroda Edukacji Kulturalnej

    Z radością informujemy, że zrealizowany przez nas program dla szkół KLASA TN zdobył III nagrodę 13. edycji Warszawskiej Nagrody Edukacji Kulturalnej.

  • Solidarni z Ukrainą | Солідарні з Україною

    Zespół Teatru Narodowego solidaryzuje się z Ukraińcami, walczącymi o niepodległość swojej ojczyzny. 

  • TEATR MÓJ WIDZĘ... – rozmowy z aktorkami i aktorami

    Kinga Ilgner rozmawia z: Anną Seniuk, Małgorzatą Kożuchowską, Gabrielą Muskałą, Janem Englertem, Jerzym Radziwiłowiczem, Marcinem Hycnarem. Partnerem cyklu jest Teatr Narodowy.

  • DEJMEK Raszewskiej z nagrodą PTBT!

    Wydana przez Teatr Narodowy książka Dejmek Magdaleny Raszewskiej otrzymała nagrodę Polskiego Towarzystwa Badań Teatralnych. 

  • Cykl AKTORZY/SENIORZY

    Teatr Narodowy jest partnerem internetowego projektu Leny Frankiewicz, filmowego cyklu, na który składają się rozmowy o teatrze z seniorkami i seniorami zawodu aktorskiego.

  • Cykl POECI POLSCY online #kulturabezbarier

    Polska poezja w interpretacji Aktorów Teatru Narodowego – artystyczno-edukacyjny cykl POECI POLSCY #kulturabezbarier.

  • WYKŁADY OTWARTE online (materiały audio)

    Wykłady Teatru Narodowego online dotyczące badań nad twórczością wielkich osobowości polskiej kultury.

  • Przedstawienia Teatru Narodowego online

    Spektakle Teatru Narodowego zrealizowane w Teatrze Telewizji – wybór ze zbiorów Ninateka.pl oraz Vod.TVP. 

  • Teatr Narodowy w Google Cultural Institute

    Wystawę o burzliwych dziejach Narodowej Sceny można oglądać w sieci! Zapraszamy do odwiedzenia Google Cultural Institute.

Korzystając z serwisu internetowego Teatru Narodowego akceptujesz zasady Polityki prywatności oraz wyrażasz zgodę na używanie plików cookie. Plik cookie możesz zablokować za pomocą opcji dostępnych w przeglądarce internetowej. Aby dowiedzieć się więcej na temat cookie, kliknij tutaj