Jak być kochaną
Przedstawienie o miłości i moralnej odpowiedzialności za drugiego człowieka oraz o mechanizmach rządzących ludzką pamięcią. Adaptacja znanego opowiadania Kazimierza Brandysa.
W trakcie lotniczej podróży do Paryża popularna aktorka wspomina trudną przeszłość. Próbuje zbilansować podjęte w czasie wojny decyzje. Wciąż ponosi ich konsekwencje. Ale czy właściwie warto wracać do przeszłości?
Uprzejmie informujemy, że w niektórych scenach spektaklu pojawia się dym papierosowy.
reżyseria: Lena Frankiewicz
adaptacja sceniczna i dramaturgia: Małgorzata Maciejewska
scenografia i reżyseria światła: Agata Skwarczyńska
muzyka: Kamil Pater
choreografia: Marta Ziółek
projekcje wideo: Szymon Rogiński
choreografia pojedynku: Przemysław Wyszyński
Występują
-
Gabriela Muskała
Felicja
-
Jan Frycz
Wiktor
-
Michalina Łabacz
Stewardesa, Siostra Noela, Dziewczyna
-
Adam Szczyszczaj
Nieznajomy, Peters
-
Jacek Mikołajczak
Tomasz
-
Piotr Piksa
Tomasz
-
Marek Barbasiewicz
Konspirator, Stary Aktor, Gruby
-
Arkadiusz Janiczek
Brazylijczyk 1, Niemiec 1, Grabarz 1, Komik
-
Mateusz Kmiecik
Brazylijczyk 2, Niemiec 2, Grabarz 2
Realizatorzy
- asystent reżyserki: Maciej Jaszczyński
realizator wideo: Mariusz Chałubek, Paweł Woźniak - realizatorzy światła: Łukasz Obuch-Woszczatyński, Tomasz Księżak
- realizatorzy dźwięku: Marcin Kotwa, Maciej Rybicki
- inspicjent: Krzysztof Kuszczyk
Spektakl stanowi adaptację sceniczną opowiadania Kazimierza Brandysa Jak być kochaną.
Prawa autorskie do opowiadania Jak być kochaną Kazimierza Brandysa przysługują wyłącznie Fundacji Ochrony Dziedzictwa Żydowskiego z siedzibą w Warszawie.
Jak być kochaną. „Czy można się odpamiętać?” →
„...nie można się zakochiwać w przeddzień wojny” | rozmowa z Leną Frankiewicz →
Galeria
PATRONAT MEDIALNY