Mirosław Jastrzębski – kierownik muzyczny

Kompozytor, aranżer, pianista, dyrygent. Wieloletni wykładowca warszawskiej Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza. Od 1997 roku jest kierownikiem muzycznym Teatru Narodowego.

Fot. Andrzej Georgiew. Wszelkie prawa zastrzeżone

Ukończył Wydział Pedagogiczny (1969) i Wydział Kompozycji (1973) Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej we Wrocławiu. Pełnił funkcję kierownika muzycznego Wrocławskiego Teatru Współczesnego im. Edmunda Wiercińskiego (1969–1976), Teatru Dramatycznego im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku (1976–1977), Teatru im. Jana Kochanowskiego w Opolu (1977–1979) oraz teatrów warszawskich: Reduta i Na Rozdrożu (1979–1980), Popularnego (1980–1981, 1987–1990), Komedia (1981–1984), a także Szwedzka 2/4 (1990–1992).

Jest autorem muzyki do przedstawień m.in. Jerzego Golińskiego (Śluby panieńskie Fredry, Teatr im. Kochanowskiego w Opolu, 1977), Bogusława Kierca (m.in. Romeo i Julia Shakespeare’a, Wrocławski Teatr Współczesny im. Wiercińskiego, 1979), Kazimierza Dejmka (m.in. Zdążyć przed Panem Bogiem Krall, Teatr Popularny w Warszawie, 1980) i Andrzeja Ziębińskiego (Śmierć w ogrodzie Boucka, Teatr Popularny w Warszawie, 1988). Współpracował z Janem Skotnickim – skomponował muzykę do spektakli w jego reżyserii, m.in.:  Studium o „Kordianie” wg Słowackiego (Teatr Polski w Poznaniu, 1999), Ptaka Szaniawskiego (Teatr Dramatyczny im. Szaniawskiego w Płocku, 2000), Małego księcia Saint-Exupéry’ego (Teatr Dramatyczny w Elblągu, 2002) oraz Kordiana Słowackiego (Bałtycki Teatr Dramatyczny im. Słowackiego w Koszalinie, 2007).

Pracował także z Henrykiem Baranowskim, przygotowując m.in. muzykę (wspólnie z Tomaszem Bajerskim) do spektaklu …tak chcę Tak. wg Joyce’a (Teatr Szwedzka 2/4, 1991). Był autorem muzyki do przedstawienia Śluby panieńskie, czyli magnetyzm serca Fredry w reżyserii Ireny Jun (Lubuski Teatr im. Kruczkowskiego w Zielonej Górze, 2001). Współpracował z Jacquesem Lassalle’m – stworzył muzykę do Króla Leara Shakespeare’a (Teatr Polski im. Szyfmana w Warszawie, 2014).

Pracował nad Żołnierzem Królowej Madagaskaru Tuwima jako kierownik muzyczny i autor aranżacji muzycznej przedstawień: w olsztyńskim Teatrze im. Jaracza w reżyserii Zbigniewa Marka Hassa (1993) oraz w Teatrze Syrena w Warszawie w inscenizacji Wojciecha Adamczyka (2002).  

Komponował muzykę do spektakli w teatrach lalkowych (m.in. Detektyw Lis prowadzi śledztwo Urbána w reżyserii Andrzeja Rettingera, Teatr Lalek „Pleciuga” w Szczecinie, 1974; Fernando Leafa w reżyserii Bogusława Kierca, Teatr Lalek w Wałbrzychu, 1983), a także do przedstawień dyplomowych warszawskiej Akademii Teatralnej – opracował muzycznie m.in.: Albośmy to jacy tacy…, czyli Niedokończone „Wesele” Stanisława Wyspiańskiego w reżyserii Mai Komorowskiej (1998), Czechowowski Wiśniowy sad w reżyserii Jewgienii Safonowej (2008), Poza rzeczywistością wg Wyspiańskiego, Witkacego i Gombrowicza w reżyserii Wiesława Komasy (2014) oraz spektakl Pelikan. Zabawa z ogniem Strindberga w reżyserii Jana Englerta (2017).

W Teatrze Narodowym, z którym związany jest od 1997 roku, był m.in. autorem opracowania muzycznego Tańca śmierci Strindberga w reżyserii Adama Hanuszkiewicza (1998), Różewiczowskiej Kartoteki, realizacji Kazimierza Kutza (1999) oraz Kazimierza i Karoliny von Horvátha w inscenizacji Gábora Zsámbékiego (2010). Pełnił funkcje kierownika muzycznego przedstawień: Dialogus de Passione abo Żałosna tragedyja o Męce Jezusa w reżyserii Kazimierza Dejmka (1998), realizacji Szekspirowskich – Snu nocy letniej w inscenizacji Jerzego Grzegorzewskiego (2001) i Ryszarda II przygotowanego przez Andrzeja Seweryna (2004) oraz spektaklu Happy End Brechta i Weilla w reżyserii Tadeusza Bradeckiego (2005). Był także m.in. konsultantem muzycznym w przedstawieniu Imieniny Modzelewskiego, przygotowanym przez Aleksandrę Konieczną (2006), konsultantem muzycznym i autorem opracowania ścieżki dźwiękowej Bezimiennego dzieła Witkacego w reżyserii Jana Englerta (2013). W Kordianie Słowackiego w inscenizacji Englerta, wystawionym w 250. rocznicę powstania Teatru Narodowego, odpowiadał za przygotowanie muzyczne i przygotowanie chórów. Nagranie orkiestry do tego przedstawienia odbyło się pod jego dyrekcją (2015).

Brał udział w realizacji telewizyjnych wersji przedstawień Jerzego Grzegorzewskiego z Teatru Narodowego – jako kierownik muzyczny Duszyczki wg Różewicza (2004) i dyrygent w Sędziach Wyspiańskiego (2007; reżyseria telewizyjna – Jan Englert).

Na narodowej scenie zagrał także kilka ról. Można go było oglądać jako Pianistę w Operetce Gombrowicza w reżyserii Jerzego Grzegorzewskiego (2000), w spektaklach Jana Englerta był Enrykiem w Szkole żon Molière’a (2000) i Gościem w Iwanowie Czechowa (2008). Wystąpił także jako Pianista w Kazimierzu i Karolinie von Horvátha, inscenizacji Gábora Zsámbékiego (2010).

Za osiągnięcia w pracy dydaktyczno-wychowawczej Mirosław Jastrzębski otrzymywał Nagrody Rektora Akademii Teatralnej im. Zelwerowicza w Warszawie w latach akademickich: 1996/1997, 1999/2000 oraz 2011/2012.
Został odznaczony Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2002), Srebrnym Krzyżem Zasługi (2011) oraz Srebrnym Medalem Zasłużony Kulturze – Gloria Artis (2015).

Realizacje w Teatrze Narodowym:

Stanisław Wyspiański, Noc listopadowa. Sceny dramatyczne, reż. Jerzy Grzegorzewski, 1997; dyrygent 
Tadeusz Bradecki, Saragossa (na motywach życia i powieści Rękopis znaleziony w Saragossie Jana Potockiego), reż. Tadeusz Bradecki, 1998; dyrygent
Witold Gombrowicz, Ślub, reż. Jerzy Grzegorzewski, 1998; przygotowanie muzyczne
August Strindberg, Taniec śmierci, reż. Adam Hanuszkiewicz, 1998; opracowanie muzyczne 
Anonim, Dialogus de Passione abo Żałosna tragedyja o Męce Jezusa, reż. Kazimierz Dejmek, 1998; kierownictwo muzyczne
Tadeusz Różewicz, Kartoteka, rez. Kazimierz Kutz, 1999; opracowanie muzyczne
William Shakespeare, Sen nocy letniej, reż. Jerzy Grzegorzewski, 2001; kierownictwo muzyczne
Tomasz Łubieński, Ostatni (prapremiera), reż. Tadeusz Bradecki, 2003; przygotowanie muzyczne
Stanisław Wyspiański, HAMLET Stanisława Wyspiańskiego, reż. Jerzy Grzegorzewski, 2003; przygotowanie muzyczne
Tadeusz Bradecki, Michał Walczak, Piaskownica w piaskownicy, reż. Tadeusz Bradecki, 2003; warsztat wokalny
Błądzenie (prapremiera), według Witolda Gombrowicza, reż. Jerzy Jarocki, 2004; przygotowanie muzyczne, kierownictwo muzyczne zespołu instrumentalnego  
William Shakespeare, Ryszard II, reż. Andrzej Seweryn, 2004; kierownictwo muzyczne
Bertolt Brecht & Kurt Weill, Happy End, reż. Tadeusz Bradecki, 2005; kierownictwo muzyczne przedstawienia, kierownictwo muzyczne zespołu muzycznego
Imieniny (prapremiera), na podstawie sztuki Marka Modzelewskiego, reż. Aleksandra Konieczna, 2006; konsultacja muzyczna
Ödön von Horváth, Kazimierz i Karolina (prapremiera polska), reż. Gábor Zsámbéki, 2010; opracowanie muzyczne
Stanisław Ignacy Witkiewicz, Bezimienne dzieło, reż. Jan Englert, 2013; konsultacja muzyczna, opracowanie ścieżki dźwiękowej
Juliusz Słowacki, Kordian, reż. Jan Englert, 2015; dyrekcja orkiestry – nagranie
Anton Czechow, Trzy siostry, reż. Jan Englert, 2021; fortepian

Role w Teatrze Narodowym:

ENRYK, Szkoła żon, Molière, reż. Jan Englert, 2000
PIANISTA, Operetka, Witold Gombrowicz, reż. Jerzy Grzegorzewski, 2000
GOŚĆ, Iwanow, Anton Czechow, reż. Jan Englert, 2008
PIANISTA, Kazimierz i Karolina (prapremiera polska), Ödön von Horváth, reż. Gábor Zsámbéki, 2010