Aktualności

Strzała Amora i nuty. Rozmowa z Piotrem Cieplakiem

Próby do WIECZORU TRZECH KRÓLI: Mariusz Benoit (Sir Andrzej), Hubert Paszkiewicz, Paweł Paprocki, Jakub Gawlik (Chór Lowelasów), Piotr Cieplak – reżyser, Monika Dryl (Kapitan / Antonio). Fot. Krzysztof Bieliński
Próby do Wieczoru Trzech Króli albo Co chcecie Williama Shakespeare’a w reżyserii Piotra Cieplaka: Mariusz Benoit (Sir Andrzej), Hubert Paszkiewicz, Paweł Paprocki, Jakub Gawlik (Chór Lowelasów), Piotr Cieplak – reżyser, Monika Dryl (Kapitan / Antonio). Fot. Krzysztof Bieliński


Piotr Cieplak inscenizuje Wieczór Trzech Króli albo Co chcecie→, podkreślając muzyczność jednej z najważniejszych komedii Shakespeare’a. Premiera przedstawienia odbędzie się 4 grudnia na dużej scenie Teatru.

„Wystawiamy Wieczór Trzech Króli nie po to, żeby tworzyć na ten temat wytrawny esej, ale żeby bawić się tą współcześnie przeżywaną komplikacją sztuczności i prawdopodobieństwa” – podkreśla reżyser. – „W dramat wpisane są pożądanie, tęsknota, banialuki, ale też i uczucia siostrzano-braterskie. Odmian, barw, wersji miłości jest co niemiara – jest przedstawiona »na głupio«, »na mądrze«, »na tragicznie«. Więc to nie będzie spektakl o jakimś wzorcu, tylko o bogactwie, wielości odcieni, jakie słowo »miłość« może ze sobą nieść”.

Po Woyzecku, w którym trudno znaleźć pocieszenie dla naszego świata, wystawia Pan słoneczny Wieczór Trzech Króli, dlaczego?

Woyzeck był i pozostaje dla mnie bardzo ważny, bardzo osobisty, a Wieczorem Trzech Króli próbuję jakoś się przed nim ratować, mówić o świecie w jaśniejszej tonacji. Wzywam na pomoc śmiech oraz potęgę śpiewu i muzyki. Oczywiście Shakespeare nie dostarcza błahych pocieszeń; w każdym jego pogodnym tonie jest też nuta goryczy, refleksji bardzo serio. Czyni to jednak, jak przystało na mistrza, głosząc pochwałę teatru z brawurową fabułą, ozdobioną plejadą wyrazistych postaci. Pierwsze zdanie w sztuce wypowiada Książę do orkiestry, która nam towarzyszy: „Jeżeli miłość żywi się pokarmem muzyki – to grajcie!”. To zdanie zachęciło mnie i postanowiłem wstawić nogę w próg, żeby muzyka i miłość tak od razu się nie zatrzasnęły… (śmiech)

I ponownie współpracuje Pan z kompozytorem Janem Duszyńskim.

Tak, jego Pierwsza symfonia budowała Woyzecka [premiera w Teatrze Narodowym w 2020]. Jest też autorem muzyki do Królowej Śniegu [premiera w Teatrze Narodowym w 2015]. Sam Shakespeare wpisał do swojej sztuki cztery piosenki Błazna. Jednak my partie muzyczne rozbudowaliśmy  do tego stopnia, że w zasadzie można mówić o spektaklu, który lokuje się gdzieś między operą buffa, operetką, a musicalem. Można śmiało powiedzieć, że Duszyński napisał Wieczór Trzech Króli od nowa. I to jest milowy krok w szekspirologii!

Próby do WIECZORU TRZECH KRÓLI: Michalina Łabacz (Viola), Wiktoria Gorodeckaja (Oliwia). Fot. Krzysztof Bieliński
Próby do Wieczoru Trzech Króli albo Co chcecie Williama Shakespeare’a w reżyserii Piotra Cieplaka: Michalina Łabacz (Viola), Wiktoria Gorodeckaja (Oliwia). Fot. Krzysztof Bieliński

W Wieczór Trzech Króli mocno wpisany jest też topos życia jako teatru, czy znajdzie odzwierciedlenie w inscenizacji?

Widzom Shakespeare’a zupełnie nie przeszkadzała umowność, sztuczność czy nieprawdopodobieństwo fabularne. Nie potrzebowali szczególnych uzasadnień, aby brać teatr za życie i odwrotnie. Bo taką mieli umowę. I ona przez jakiś czas działała. Potem nastała inna i jeszcze inna. Dzisiaj jesteśmy po wielu woltach takich umów w teatrze i konia z rzędem temu, kto byłby teraz gotów zadekretować gdzie jest sztucznie, gdzie prawdziwe, gdzie życie, gdzie teatr. Wystawiamy Wieczór Trzech Króli nie po to, żeby tworzyć na ten temat wytrawny esej, ale żeby bawić się tą współcześnie przeżywaną komplikacją sztuczności i prawdopodobieństwa. Z całym impetem pakujemy się w „sztuczne”, „teatralne”, „absurdalne”, wierząc, że w rezultacie wylądujemy w okolicy prawdziwego śmiechu i prawdziwego wzruszenia. Czyli w życiu.

Gdzieś konkretnie to życie?

Sorry, życie będzie tylko na scenie. Shakespeare nie od parady lokuje akcję sztuki w jakiejś Ilirii. Chciałoby się powiedzieć: w Polsce czyli nigdzie. Nie na dworze królewskim, ani na dzisiejszej Marszałkowskiej. Nasza Iliria to teatralny ogród na kółkach i kilka grubaśnych mebli, również na kółkach i również obrośniętych ogrodowym bluszczem. Wymyślił to scenograf-ogrodnik Andrzej Witkowski. Jego kostiumy z różnych porządków, a wszystkie prawdziwe – słowem teatr pełną gębą.

No dobrze. Ale o czym ma być ten teatr pełną gębą?

Shakespeare żartobliwie opisuje perypetie ludzi, którzy urządzają sobie teatr. Teatr uczuć, teatr miłości. Co chwilę pada to słowo. Ciekawa rzecz, że ludziom się to nie nudzi. I chyba na szczęście. Żywotność tego pretensjonalnego obrazka z tłustym, kapryśnym amorkiem, łukiem i strzałą jest doprawdy zdumiewająca. I jeszcze to jest zdumiewające, że nie ma takiej Curie-Skłodowskiej i takiego Kopernika, którzy potrafiliby przewidzieć trajektorię lotu strzały. Przewidzieć, zdiagnozować, ocenić i jeszcze napisać esej. Czy to nie jest przyjemność? Idziesz do teatru i widzisz, że nawet Shakespeare ma kłopot z przewidywaniem, oceną i esejem? I jeszcze do tego funduje ci uśmiech po wyjściu. Jeśli taki rezultat udałoby się uzyskać, uznałbym, że to teatr pełną gębą…

O jakich obliczach miłości opowiadacie?

O całej gamie. Śmiech nie unieważnia jej odcieni. Zagadka, piękno i szaleństwo polegają na tym, że Amor strzela w sposób nieprzewidywalny, pochopnie albo przypadkowo, wedle strategii, której wyznawcy miłości nie rozpoznają, nie kontrolują lotu jego strzały. Jednocześnie my sami posługujemy się tarczami, które podejmujemy, odsuwamy i ponownie nastawiamy – i to dodatkowo powoduje te wszystkie miłosne i egzystencjalne perypetie. W zasadzie każdy z bohaterów sztuki mówi albo myśli o miłości; w dramat wpisane są pożądanie, tęsknota, banialuki, ale też i uczucia siostrzano-braterskie, bo i o takiej relacji i bliskości opowiadamy. Odmian, barw, wersji miłości jest co niemiara – jest przedstawiona „na głupio”, „na mądrze”, „na tragicznie”. Więc to nie będzie spektakl o jakimś wzorcu, tylko o bogactwie, wielości odcieni, jakie słowo „miłość” może ze sobą nieść.

Próby do WIECZORU TRZECH KRÓLI: na pierwszym planie – Cezary Kosiński (Błazen), Piotr Cieplak – reżyser. Fot. Krzysztof Bieliński
Próby do Wieczoru Trzech Króli albo Co chcecie Williama Shakespeare’a w reżyserii Piotra Cieplaka: na pierwszym planie – Cezary Kosiński (Błazen), Piotr Cieplak – reżyser. Fot. Krzysztof Bieliński

A czy to będzie również pochwała błazeństwa? Błazen w Wieczorze Trzech Króli mówi, że błazeństwo wędruje nad światem jak słońce. A jego słowa: „nie przejmuj się panikarzami, pani, i nie uciekaj przed życiem, bo ono wcale nie jest takie straszne” chętnie powiesiłabym na drzwiach do pokoju.

Takich błyskotliwych, ale także paradoksalnych fraz jest w Wieczorze Trzech Króli naprawdę dużo. Dobry autor. W tym miejscu na pewno trzeba wspomnieć o autorze przekładu, Stanisławie Barańczaku, który spełnia się tu doskonale. Zwykle Szekspirowski Błazen albo sam z siebie źle kończy, albo jest powieszony. To outsider, często najmądrzejszy, gorzki komentator wydarzeń. Mam poczucie, że nasz Błazen jest równie tragiczny, ponieważ przy całym jego dowcipie, przenikliwości i umiejętności diagnozowania ludzi i sensów, czy też… bezsensów tego świata wie, że wygłaszane przez niego mądrości nie zbawią jego samego. „Słowa zajmują mnie jak rękawiczki. Takie czasy – powiada. – Jedna chwila wystarczy, aby odwrócić sens na drugą stronę”. Co z tego, że widzi, rozumie i nazywa, skoro skazuje go to na samotność. Może właśnie ta wiedza o świecie go oddziela?

W Wieczorze Trzech Króli bohaterowie zmieniają swoje role, ale i płeć…

Od kilku dekad wszyscy mamy w głowach debatę o płciach, gender, kobiecości i męskości. I słusznie. Od kilku lat to również temat polityczny. Nie jestem pewien, czy Shakespeare słyszał tę debatę, ale dzisiaj dolewa oliwy do ognia… W Wieczorze Trzech Króli jednym z głównych wątków jest opowieść o dziewczynie, która przebrała się za chłopaka, w którym zakochała się kobieta, i na odwrót, że ta sama dziewczyna zakochana jest w mężczyźnie, udając chłopaka, ostatecznie wzbudza jego miłość, ale do końca nie wiadomo w której postaci – męskiej czy żeńskiej? Groch z kapustą! Shakespeare’owi, w jego czasach, dochodziło jeszcze jedno piętro: umowa była taka, że to mężczyzna grał rolę tej dziewczyny, która przebrała się za chłopaka, w którym zakochała się kobieta, a ona kocha się mężczyźnie, i te de, i te pe… Dobra. Słowem, te dwuznaczności płciowe u Shakespeare’a musiały być bardzo świadome. Albo też uznawał, że na dzień dobry komplikacja ze strzałą Amora jest tak cholernie wpisana w człowieczość po prostu. Wiem, że dzisiaj, po czterystu latach, komplikacja wraca w zupełnie innym kontekście. A Shakespeare też wraca z zupełnie prostym, niewinnym przesłaniem, że to nie ideologia, ale ludzie. Więc my o ludziach. 

Jak Pan sądzi, czemu te bezustanne przebieranki i zamiany ról ostatecznie służą?

Jak to czemu służą? Jak to czemu? Przecież to jest nasza krwawica. Jak to czemu? Żeby złapać byka za rogi, służą.  Żeby wreszcie się ogarnąć. Żeby znaleźć właściwe ubranko. Żeby polubić się w swoim ubranku, służą. Mówimy o żartobliwym przedstawieniu, i oby takie było, ale o najpoważniejszych sprawach. Żeby jeszcze móc się uśmiechnąć do samych siebie. Chociaż trochę. Żeby się jeszcze móc, nie wiem, dajmy na to, ocalać?

Rozmawiała: Monika Mokrzycka-Pokora (materiał własny Teatru; w przypadku publikacji fragmentów prosimy o podanie źródła) 


Strona przedstawienia Wieczór Trzech Króli albo Co chcecie

Wieczór Trzech Króli albo Co chcecie Williama Shakespearea w reżyserii Piotra Cieplaka | premiera w Sali Bogusławskiego 4 grudnia 2021 


 

  • Jan Englert – 60 lat na scenie!

    Jubilatowi życzymy kolejnych wspaniałych artystycznych wyzwań i nieustającej wiary w teatr! Zachęcamy do obejrzenia materiału wideo.

     

  • W próbach – INNE ROZKOSZE

    Próbujemy! W przygotowaniu Inne rozkosze Pilcha, przedstawienie reżyseruje Jacek Głomb. Premiera odbędzie się 7 grudnia na Scenie przy Wierzbowej. 

  • Prowokacja z przytupem. Rozmowa z Jackiem Głombem

    Jacek Głomb inscenizuje Inne rozkosze Jerzego Pilcha. „Ten tekst jest niepoprawny politycznie – mówi reżyser – nie ma w nim żadnej poprawności, jest za to prowokacja z przytupem”. 

  • Ekscesy i ból istnienia | premiera INNYCH ROZKOSZY

    Nieugaszone pożądania, ekscesy, ekstrawagancje i dopadający nas, od czasu do czasu, bólu istnienia. Mistrzowska proza Pilcha w scenicznej interpretacji Jacka Głomba.

  • Vouchery do Teatru Narodowego

    Długoterminowe vouchery do Teatru Narodowego to doskonały świąteczny podarunek. Są dostępne online oraz w kasach Teatru. 

  • Repertuar listopad – grudzień

    Premiera Innych rozkoszy Pilcha w reżyserii Jacka Głomba. Wśród wielu propozycji – Maria Stuart Schillera i Opowieści Lasku Wiedeńskiego von Horvátha.

  • Repertuar styczniowy

    Wśród wielu styczniowych tytułów: Faust Goethego, Jak być kochaną wg Brandysa oraz Czekając na Godota Becketta. 




  • TEATR DLA SENIORÓW I STUDENTÓW

    Bilety w cenie od 30 do 50 zł – wiele propozycji w repertuarach od listopada do stycznia 2025. 

  • Andrzej Łapicki – wspomnienie w stulecie urodzin aktora

    11 listopada wspominamy Andrzeja Łapickiego, legendarnego aktora Teatru Narodowego, rektora warszawskiej Akademii Teatralnej i prezesa ZASP-u, w stulecie jego urodzin.  

  • Rozmowa z Julią Holewińską i Wojciechem Farugą

    Przed premierą Fausta: „Ten dramat boleśnie nakłuwa ludzką kondycję” – mówi reżyser, Wojciech Faruga. „Opowiadamy o przemocy i rozpadzie świata” – podkreśla Julia Holewińska, dramaturżka. 

  • Współczesna odyseja | premiera FAUSTA

    Indywidualne doświadczanie świata, podróż przez historię współczesną i archiwa naszej pamięci – Faust Goethego w reżyserii Wojciecha Farugi i dramaturgii Julii Holewińskiej.

  • Anna Seniuk – 60 lat na scenie!

    Świętujemy 60-lecie debiutu Anny Seniuk! Zachęcamy do obejrzenia materiału wideo, który przygotowaliśmy z okazji jubileuszu wspaniałej artystki.

  • WIECZÓR TRZECH KRÓLI – pożegnanie z tytułem

    Intrygi, gry pozorów, wiele odmian miłości. 14 i 15 grudnia zapraszamy na ostatnie przedstawienia Wieczoru Trzech Króli Shakespeare’a w reżyserii Piotra Cieplaka. 

  • Premiery sezonu 2024/2025

    Światowa klasyka i polska współczesność! Sezon 2024/2025 w Teatrze Narodowym oprze się na tych dwóch przeciwległych filarach. 

  • Mariusz Benoit z Nagrodą im. Aleksandra Zelwerowicza!

    Mariusz Benoit został uhonorwany Nagrodą im. Aleksandra Zelwerowicza za rolę Estragona w Czekając na Godota w reżyserii Piotra Cieplaka. Serdecznie gratulujemy!

  • Maryla Zielińska z Nagrodą Komitetu Nauk o Sztuce PAN

    Maryla Zielińska za książkę To. Biografia Jerzego Grzegorzewskiego otrzymała Nagrodę Komitetu Nauk o Sztuce PAN. Autorce składamy serdeczne gratulacje! 

  • PCHŁA SZACHRAJKA – 250 spektakl!

    Pchła Szachrajka będzie łobuzować na scenie po raz 250! 1 grudnia 2024 zagramy jubileuszowy spektakl na podstawie utworu Jana Brzechwy w reżyserii Anny Seniuk.

  • Piotr Cieplak z Nagrodą im. Cypriana Kamila Norwida

    Piotr Cieplak za reżyserię Czekając na Godota został uhonorowany Nagrodą im. Cypriana Kamila Norwida. Serdecznie gratulujemy!

  • Teatr Narodowy w ankiecie miesięcznika TEATR

    W podsumowaniu miesięcznika „Teatr” Najlepszy, najlepsza, najlepsi w sezonie 2023/2024 zostały wymienione spektakle oraz twórczynie i twórcy Teatru Narodowego.

  • FEBLIK – recenzje po premierze

    Przedstawiamy opinie recenzentów i teatralnych blogerów o spektaklu Feblik Małgorzaty Maciejewskiej w reżyserii Leny Frankiewicz.

  • Czas ekstremalny | premiera FEBLIKA

    Rzeczywistość realna i magiczna zarazem, dojrzewanie w dusznej wspólnocie, pojemny świat metafory. Feblik – premiera odbyła się 14 czerwca.

  • Widzieć jaśniej. Rozmowa z Leną Frankiewicz

    Reżyserka pracuje nad Feblikiem. „Młodość jest zawsze «bardziej», widzi jaśniej – podkreśla. – Główna bohaterka, dojrzewająca Mania potrafi bezpardonowo obnażyć obłudę świata”.

  • 85. rocznica urodzin Jerzego Grzegorzewskiego

    29 czerwca przypada 85. rocznica urodzin Jerzego Grzegorzewskiego (1939–2005) – wizjonera teatru, reżysera, dyrektora Teatru Narodowego w latach 1997–2003.

  • Adam Hanuszkiewicz – 100. rocznica urodzin

    16 czerwca mija setna rocznica urodzin Adama Hanuszkiewicza (1924–2011) – aktora, reżysera, dyrektora Teatru Narodowego, twórcy legendarnej inscenizacji Balladyny.

  • „KLASA TN. Pierwszy dzwonek” – finał 3. edycji projektu!

    Odbyły się już pokazy wieńczące 3. edycję projektu „KLASA TN. Pierwszy dzwonek” z udziałem uczennic i uczniów Szkoły Podstawowej nr 75 im. Marii Konopnickiej w Warszawie.

    .

  • „KLASA TN. Drugi dzwonek” – finał 3. edycji projektu!

    Za nami finał 3. edycji projektu „KLASA TN. Drugi dzwonek” z udziałem uczennic i uczniów LXIV LO im. Stanisława Ignacego Witkiewicza „Witkacego”.

  • Setna rocznica urodzin Kazimierza Dejmka

    Reżyser, dyrektor Teatru Narodowego, twórca historycznej inscenizacji Dziadów, wybitna osobistość świata teatru – 17 maja 2024 mija setna rocznica urodzin Kazimierza Dejmka. 

  • Maryla Zielińska laureatką Nagrody PTBT!

    Maryla Zielińska laureatką Nagrody Polskiego Towarzystwa Badań Teatralnych za To. Biografię Jerzego Grzegorzewskiego, książkę wydaną przez Teatr Narodowy. Serdecznie gratulujemy! 

  • Trzytomowa publikacja o Jerzym Grzegorzewskim

    Trzytomowa publikacja o Jerzym Grzegorzewskim dostępna w naszej księgani internetowej. Przedstawiamy dźwiekowy zapis spotkania poświęconego wydawnictwu.

  • Jerzy Radziwiłowicz z Nagrodą im. Tadeusza Boya-Żeleńskiego

    Jerzy Radziwiłowicz został uhonorowany Nagrodą im. Tadeusza Boya-Żeleńskiego za kreacje aktorskie na deskach Teatru Narodowego. Serdecznie gratulujemy!

  • Skaliste wybrzeża | premiera GRY SNÓW

    Moralitetowa wędrówka przez życie, rozpoznanie dzisiejszego losu – premiera Gry snów Strindberga w reżyserii Sławomira Narlocha odbyła się 13 kwietnia.

  • PODRÓŻ | rozmowa ze Sławomirem Narlochem

    „Podążając za everymanem, chcemy odnaleźć sensy tej nieprzewidywalnej moralitetowej wędrówki” – mówi Sławomir Narloch, reżyser Gry snów. 

  • KRÓL LEAR – wybór recenzji po premierze

    Recenzenci i teatralni blogerzy dzielą się opiniami po premierze Króla Leara Shakespeare’a w reżyserii Grzegorza Wiśniewskiego.

  • Ewa Wiśniewska – 60 lat na scenie!

    Ewa Wiśniewska obchodzi jubileusz 60-lecia pracy artystycznej. Wybitna aktorka została uhonorowana Złotym Medalem Zasłużony Kulturze – Gloria Artis. Gratulujemy!

  • DUSZYCZKA – wspomnienie

    30 stycznia 2024 minęło 20 lat od premiery Duszyczki Różewicza w reżyserii Jerzego Grzegorzewskiego. Zapraszamy do obejrzenia filmowego zapisu wspomnień!

  • SZTUKA ROZMOWY. Podcast Teatru Narodowego

    Jak buduje się artystyczne relacje? Rozmowy z aktorkami i aktorami Teatru Narodowego. Zapraszamy do słuchania!

  • Recenzje po premierze CZEKAJĄC NA GODOTA

    Recenzenci i teatralni blogerzy dzielą się opiniami o spektaklu Czekając na Godota Samuela Becketta w reżyserii Piotra Cieplaka.

  • Heroizm trwania | premiera CZEKAJĄC NA GODOTA

    Trwanie – uparte i heroiczne. Premiera Czekając na Godota Samuela Becketta w reżyserii Piotra Cieplaka odbyła się 9 grudnia na Scenie Studio. 

  • Rozmowa z Piotrem Cieplakiem

    „Wszystko, co człowiek może zrobić – złorzecząc, przeklinając, wściekając się, to jednak… czekać” – mówi Piotr Cieplak o pracy nad Czekając na Godota Becketta. 

  • PCHŁA SZACHRAJKA – 10 lat od premiery!

    6 grudnia 2023 mija 10 lat od premiery Pchły Szachrajki Jana Brzechwy w reżyserii Anny Seniuk! Zapraszamy do obejrzenia materiału o tym wyjątkowym, łobuzerskim spektaklu.


  • FREDRO. ROK JUBILEUSZOWY – recenzje

    „Niezwykły spektakl, pozornie utrzymany w konwencji próby, stał się zatrzymanym w czasie sądem nad dziełem wybitnego komediopisarza” – recenzje po premierze Fredry w reż. Jana Englerta. 

  • Stawiany na pomnikach i przed sądem

    Fredro. Rok Jubileuszowy w reżyserii Jana Englerta – premiera odbyła się 1 grudnia. W roku 2023 świętowaliśmy 230 rocznicę urodzin komediopisarza.

  • OPOWIEŚCI LASKU WIEDEŃSKIEGO – recenzje

    „Znakomity spektakl”, „cały zespół aktorski gra koncertowo” – przedstawiamy recenzje i opinie krytyków oraz teatralnych blogerów o Opowieściach Lasku Wiedeńskiego.

  • WYKŁADY OTWARTE Teatru Narodowego online (audio)

    Wykłady Teatru Narodowego online dotyczące badań nad twórczością wielkich osobowości polskiej kultury.

  • Spektakle Teatru Narodowego online

    Telewizyjne wersje spektakli dostępne online: Kosmos i Miłość na Krymie w reż. Jerzego Jarockiego, Śluby panieńskie i Udręka życia w reż. Jana Englerta, Daily Soup w reż. Małgorzaty Bogajewskiej.

  • Cykl POECI POLSCY online #kulturabezbarier

    Polska poezja w interpretacji Aktorów Teatru Narodowego – artystyczno-edukacyjny cykl POECI POLSCY #kulturabezbarier.

  • TEATR MÓJ WIDZĘ... – rozmowy z aktorkami i aktorami

    Kinga Ilgner rozmawia z: Anną Seniuk, Małgorzatą Kożuchowską, Gabrielą Muskałą, Janem Englertem, Jerzym Radziwiłowiczem, Marcinem Hycnarem. Partnerem cyklu jest Teatr Narodowy.

  • Teatr Narodowy w Google Cultural Institute

    Wystawę o burzliwych dziejach Narodowej Sceny można oglądać w sieci! Zapraszamy do odwiedzenia Google Cultural Institute.

Korzystając z serwisu internetowego Teatru Narodowego, akceptujesz zasady Polityki prywatności oraz wyrażasz zgodę na używanie plików cookies. Plik cookie możesz zablokować za pomocą opcji dostępnych w przeglądarce internetowej. Aby dowiedzieć się więcej na temat cookies, kliknij tutaj.

Poniżej możesz dostosować ustawienia dotyczące plików cookies:

  Zezwól na przechowywanie danych reklamowych.

  Zezwól na przechowywanie danych użytkownika.

  Zezwól na personalizację reklam.

  Zezwól na przechowywanie danych analitycznych.